- میهن پرستی (هََمْ پَ رَ)
صفت و عمل میهن پرست. وطن پرستی. وطن دوستی. میهن دوستی. وطنخواهی. و رجوع به میهن پرست شود
معنی میهن پرستی - جستجوی لغت در جدول جو
- میهن پرستی
وطن پرستی وطن خواهی
- میهن پرستی
وطن پرستی
متضاد: وطن فروشی
متضاد: وطن فروشی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مَ / مِ پَ رَ)
لغت نامه دهخدا
صفت و پیشۀ می پرست. باده گساری. می خوارگی:
تا می پرستی پیشۀ موبد است
تا بت پرستی پیشۀ برهمن.
فرخی.
مشو شیرین پرست ار می پرستی
که نتوان کرد با یکدل دو مستی.
نظامی.
ز مستی همه می پرستی بود
چه حاجت بود می چو مستی بود.
امیرخسرو.
بت پرستی ز می پرستی به
مردن عاقلان ز مستی به.
اوحدی.
و رجوع به می پرست شود
تا می پرستی پیشۀ موبد است
تا بت پرستی پیشۀ برهمن.
فرخی.
مشو شیرین پرست ار می پرستی
که نتوان کرد با یکدل دو مستی.
نظامی.
ز مستی همه می پرستی بود
چه حاجت بود می چو مستی بود.
امیرخسرو.
بت پرستی ز می پرستی به
مردن عاقلان ز مستی به.
اوحدی.
و رجوع به می پرست شود
(پَ رَ)
لغت نامه دهخدا
خدمت با فروتنی. (برهان) :
به درگاه خسرو خرامش کنیم
به آیین پرستیش رامش کنیم.
فردوسی (از بعض فرهنگها)
به درگاه خسرو خرامش کنیم
به آیین پرستیش رامش کنیم.
فردوسی (از بعض فرهنگها)
(دَ گَ / گِ)
لغت نامه دهخدا
میهن پرستنده. وطن پرست. میهن دوست. میهن خواه. وطن دوست. وطن خواه. که میهن خویش در حد پرستش دوست دارد. آن که به میهن خود عشق می ورزد. (از یادداشت مؤلف)
صفت وطن پرست، وطن خواه، وطن دوست
متضاد: میهن فروش
متضاد: میهن فروش
